Her ay kapanış
jeneriğine ulaşmayı başardığım oyunlardan bahsediyorum.
1) Grim
Fandango - Remastered
Bir zamanlar PC’de
oynayanların dilinden düşmezdi, meğerse ne kadar da eskimiş. İnternette çözüm
videolarının ve kılavuzların o kadar da yaygın olmadığı bir dönemde müneccim
olmayı gerektiren, mantıktan tamamen muaf, sürrealist bulmacalarına rağmen
insanlar buna nasıl bayılabilmişler,hayret! Hatta belli ki adventure oyunların
çölde vahaya dönüştüğü dönemi itibarıyla ona buldumcuk muamelesi yapılmış. Tüm
o tantananın sebebini merak ettiğimden baştan sona bir kılavuz yardımıyla
oynadım. Ölüler diyarındaki kara film esprilerinin hiçbirini anlamadım,
diyaloglar hiçbir şey ifade etmedi, içim sıkıldı, afaganlar bastı, ama
bitirdim. Tim Schaffer bunu yaparken kafası kıyakmış galiba. Katlanabildiysem Sly
Cooper’ların müziklerini de yapan besteci Peter McConnell’ın Meksika tınılı caz
müziği sayesindedir. 2/5
2) Day
of the Tentacle - Remastered
Hiç oynama
fırsatı bulamadığım ama hep şanını işittiğim bir LucasArts / Tim Schaffer / Ron
Gilbert klasiği daha. Oyun yeni nesil
konsola gıcır gıcır uyarlanmış. Seslendirmeler çoğu zaman diyaloglardan daha
komik. Özellikle de yarı kaçık tıp öğrencisi Laverne’in psikopat kıkırdaması. Zaman
yolculuğu ve çılgın bilim adamı esprilerine yüklenen oyunda klasik Maniac
Mansion’ı da oyun içinde oyun olarak oynamak mümkün ama onu yenilememişler.
Yükleme süresi yok gibi bir şey. Karakterlerden karaktere geçişler pürüzsüz. Yalnız
save sistemindeki tuhaflık bir espri miydi çözemedim. Çünkü şu palet kadar
floppy disklere kaydeder gibi çok uzun sürüyordu. Belki sonradan bir yamayla
düzeltilmiştir. Vakit az, oyun çok. Kılavuz yardımıyla birkaç saatte bitirip
pırıl pırıl bir platinum kupayı daha rafa ekledim. 3/5
3) Fallout
4 Automatron (DLC)
Fallout 4’un ilk
eklentisinde çorak topraklara korku salan robot saldırılarının ardındaki gizemi
çözmemiz isteniyor. Ana hikayeyi bitirip de henüz 50. Seviyeye ulaşamayanlar
için de uygun bir paket. Fazla uzun değil, haritanın büyük bölümünü açmışsanız
4-5 saatte bitiyor ve sadece tek bir yeni mekan sunuyor. Fallout’taki derbeder
mekanlara ne kadar yeni denebilirse tabii. Tavsiyem Mechanist’in kimliğini ne
yapıp edip öğrenmeniz yönünde. İlk karşılaşmanızda tetik parmağınızı gıdıklamak
için elinden geleni ardına koymasa da onu öldürmeyin. Herkes hata yapabilir ve cellatlar
iyi hikayeleri asla duyamazlar. 3/5
4) Contrast
PS4’ün ilk çıkış
günlerindeki bağımsızlardan. Karakterin gölgesini de oynadığınız ilginç bir
mekaniği, gayet Avrupai bir atmosferi var. Ebeveynlerinin arasını hayali
arkadaşıyla yapmaya çalışan küçük kızın hikayesindeki psikolojik zırvaları
anlamaya çalışmadım. Oyunun aklımda kalan nesi var, neyinden etkilendim diye düşünüyorum, bulamıyorum. 2/5
5) Knack
Sanki Jak &
Daxter, Ratchet & Clank, Sly Cooper ve Crash Bandicoot hiç yapılmamış! Birbirinden
sevimsiz karakterleri yüzünden her iki üç platformda bir araya giren videoları
hızlı geçtim. Küçükken çok sevimli olan Knack’in irileştikçe tam bir hırboya
dönüşmesini unutmayacağım. Baştan sona aynı düşmanlar, manasızca zor ve
anlamsız bosslar, rastgele koleksiyon nesneleri, tekrarlana tekrarlana artık
anlamını yitirmiş beylik bir hikaye, zoraki duygusallık. Ucuz diye her oyuna
atlamamak lazım. 1/5
BİTEMEYENLER
(UNINSTALL KATEGORİSİ)
Dead
Star: PSN Plus’ın aylık bedava oyunlarına bir haller oldu. Uzun zamandır
kataloğa beş dakikadan fazla oynanabilen oyun koymuyorlar. Bu çok oyunculu ve
sadece çevrimiçi oynanabilen savaş oyunu geçen ayki Galak-Z’ye benziyor, yani
kontrol edemediğin bit kadar bir uzay gemisiyle her yönden fışkıran lazerlere
karşı koymaya, üsleri ele geçirmeye çalışıyorsun.
Lumino
City: Stop-mo tekniğine benzer bir teknikle yapılan bu iOS oyunu
bir puzzle oyununda bulmacaları oyuncunun üzerine boca etmenin ne kadar vahim
sonuçlar doğuracağının bariz bir örneği. Adım başı bulmaca, hatta adım
atabilmek için de başka bir bulmaca çözmek gerekiyor. Yani onca emeğin hedefe ulaşmasını istememek gibi bir şey. Bir gitar melodisini
ezberleyip doğru çalmamı isteyen hafıza oyununda havlu atıp kaçtım.